Eigen keuze

Goed, de werkelijkheid is maar net waar je jezelf op richt. Als je op je werk tegen een deadline aan zit te hikken, dan bepaalt die deadline op dat moment je werkelijkheid. Als je jezelf richt op het slechte weer, dan bepaalt alles wat met het slechte weer te maken heeft op dat moment je werkelijkheid.

Stel je voor dat je tijdens je werkelijkheid – in dit geval gedoopt in de sfeer van het grijze weer- ineens te horen krijgt dat het Corona-virus is verdwenen en je ook nog eens een miljoen hebt gewonnen, dan kan die regen je even gestolen worden. In gedachten ben je je nieuwe villa aan het inrichten of lig je op het strand tussen de palmbomen te zonnen met binnen handbereik een heerlijke cocktail inclusief kleurrijk parapluutje. Als je tussen deze gedachten door naar buiten kijkt, valt het ineens op dat die grijze wolken eigenlijk helemaal niet zo lelijk zijn..

Of… je maakt jezelf druk om iets wat je nog moet gaan doen (waar je totaal geen zin in hebt). Dan is datgene wat je nog moet doen op dat moment je werkelijkheid, terwijl die gebeurtenis op zich nog moet plaatsvinden. In gedachten ben je die vervelende gebeurtenis 100x aan het meemaken, terwijl je op het ware moment zelf met een kopje thee en een gezellig muziekje een leuk sfeertje probeert te creëren. Dan vind je het nog gek ook dat je er niet van kunt genieten en hup, de schuld wordt gegeven aan externe zaken; het slechte weer, vermoeidheid, saaiheid, Corona, je partner of wat dan ook. Zo kun je doorgaan…. Als je jezelf richt op angst, dan zul je in je omgeving alles zien/lezen/horen wat met angst te maken heeft, omdat je daar nu eenmaal op gericht bent.

Met deze wetenschap lijkt het zo simpel om te zeggen…

Richt je aandacht dan zoveel mogelijk op leuke/positieve dingen, zodat je werkelijkheid gericht is op die energie.

Maar dat is veel te makkelijk gesteld. Waarom? Omdat het antwoord te makkelijk is, dat kan toch niet?

Zo makkelijk ligt het niet, je vergeet de ellende in de wereld. Je vergeet dat diegene is ontslagen terwijl hij een gezin met 4 kinderen heeft. Je vergeet dat hij van een uitkering moet leven. Je vergeet dat je niet alles zelf in de hand hebt. Je vergeet dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is…

Ik pak mijn camera en stap op mijn fiets om de wilde lentebloemen te gaan fotograferen die ik van de week zag. Dat wordt het komende uur mijn werkelijkheid. Het beeld van de bloemen maakt me nu al enthousiast.

Everything should be made as simple as possible, but not simpler

Einstein

• 

• 

• 

• 

•